Chevrolet Trailblazer 2.8 LTZ teen Toyota Fortuner 3.0 D4D; of is dit omgekeerd?
Vergelykende toetse is een van die tendense wat die afgelope dekade of wat al hoe meer gewild raak by motorjoernaliste. Tot dusver het ek my weerhou van sulke direkte vergelykings omdat elke voertuig en voertuigtipe op sy eie meriete beoordeel moet word.
Maar toe dieTrailblazer op die hakke van die Fortuner volg met die ruilslag van die toetsvoertuie, kon dit nie anders as om tog maar te kyk na die voordele en nadele van die twee teenstanders nie! Beide was volle 4X4 weergawes met diesel turbo-enjins en met outomatiese ratkaste toegerus.
Van kleinsdag af was ek ‘n Ford aanhanger, daarna ‘n Borgward en uiteindelik ‘n Peugeot entoesias. In later jare het die entoesiasme vir enige besondere soort fabrikaat geleidelik afgeneem en plek gemaak vir dinge soos bekostigbaarheid en betroubaarheid en brandstof-ekonomie. En hoe ouer ‘n mens word is dit veral hierdie laaste dinge wat saakmaak.
Een van die voorregte van motorjoernaliste is dat hulle gereeld motors van feitlik al die vervaardigers ontvang om vir ‘n week of wat mee te ry om ‘n beter indruk van die voertuig onder normale omstandighede te verkry – en daaroor te skryf. En hoe verder die afstand wat met ‘n voertuig afgelê word, hoe meer objektief kan daar oor hom geskryf word.
Oor die jare het ons die kans gehad om die Toyota-sage te volg; eers was dit die basiese Venture-bussie, daarna die opgekikkerde en heelwat beter Condor en uiteindelik die nou-al-legendariese Fortuner. Met laasgenoemde het ons al heelwat avontuurlike ritte onderneem, al was dit ook met die dubbelkajuit Hilux weergawe waarmee ons Angola plat gery het kort voordat die oorlogskade aan die paaie deur die Chinese herstel is.
Vir jare lank was die Fortuner die ongekroonde koning in sy klas. Daar het egter so stil-stil opposisie ingesluip met die Amerikaanse GM en Ford handelsname; die strikdas teenoor die blou ovaal wapen. Maar hierdie manne kom nie meer uit die VSA nie maar wel uit Korea. Al die Chevrolet voertuie wat op die uiters mededingende Duitse mark verkoop word, stam uit Korea.
Oor die Fortuner het ons oor die jare al heelwat geskryf, gewoonlik met hoë lof vir die voertuig wat die reputasie het dat niks verkeerd gaan nie en dat dwarsdeur Afrika vir hom onderdele onder amper elke bos uitgekrap kan word.
Boonop het die Fortuner ook ‘n verjongingskuur ondergaan wat hom nou uiterlik aantrekliker maak maar met die behoud van die beproefde enjin en ratkas en finale aandrywing wat voorsiening maak vir ‘n laestrek-ratkas. Volgende jaar kom die heel nuwe ontwerpte Fortuner op die mark en ons sal kyk hoe dinge dan gaan verloop.
Maar nou terug na die Chevrolet Trailblazer.
Die legende wat rondloop en nie wil gaan lê nie is dat die eerste Toyota Landcruiser ‘n 1948 Chev bakkie was met ‘n meer vierkantige ontwerp. Of dit waar is of nie, is ‘n op vraag. Maar ‘n goie ou vriend van my het beweer dat die Toyota enjin eintlik ‘n “stove-bolt” Chev enjin was en dat selfs die 48 bakkie se wieldoppe op die Toyota se wiele gepas het. Wat ek wél van die eerste drie-spoed Landcruisers onthou is dat die ratkas presies dieselfde geluide gemaak het as die ou Chev bakkie, veral in tweede rat. Is dit bloot toevallig? Waarskynlik.
Die Chevrolet Trailblazer was ‘n aangename verrassing; my eerste kennismaking met ‘n Chev wat ‘n ernstige bedreiging vir die gewilde Fortuner is.
Op die oog af lyk is hy sag op die oog maar kyk onder die moderne lyne en van onder af en die saak is reg; hy kán grondpad ry en met sy laestrekratte kan moeilike Sederbergpaaie maar gery word sonder die vrees dat die neus of onderkant gaan stamp of sleep. Die onderstel is immers dié van die Isuzu KB-reeks. En natuurlik is die outomatiese ratkas die ideale aandrywing veral vir dié wat nog nooit van ‘n gebaande weg afgedwaal het nie.
Dieselfde geld natuurlik ook vir die Fortuner.
Wat rygemak is daar geen verskil tussen die twee nie en het albei al die moontlike geriewe wat daar in ‘n lukkse 4X4 nutsvoertuig gesoek word. Plus natuurlik al die elektroniese veiligheidstegnologie wat deesdae die norm is. Noem dit maar op en dit is daar. Wat egter op die betrokke Trailblazer beïndruk het was die uitstekende brandstofverbruik wat behaal is, dit onder werklike grond en gruispad toestande waar die permanente 4X4 stelsel ook gekoppel was.
Op meganiese gebied is daar min te onderskei tussen die Chev en die Toyota. Eersgenoemde het ‘n nuwerwetse 2.8 liter dieselenjin wat 144 kW teen 3 600 rpm ontwikkel en wat 500 Nm beskikbaar stel teen 2 000 rpm. Die Toyota enjin is effens groter met sy 3 liter enjin wat 120 kW teen 3 400 rpm ontwikkel en 343 Nm teen 1 400 rpm vrystel.
Op die oog af lyk dit of die Chev hier die regte perd, of trek-os, is met sy groter kraglewering en moontlik laer brandstofverbruik. Maar vir die manne wat in die berge weet hoe om wat te doen, is die 343 Nm wat teen slegs 1 400 rpm beskikbaar is miskien méér belangrik as die 500 Nm beskikbaar stel teen 2 000 rpm. Alleen ‘n praktiese vergelyking op ‘n taai toetsbaan, en onder gekontroleerde toestande, sal uitsluitsel kan gee. Tussen die Chev en Toyota aanhangers sal daar om die kookskerm en tussen die Castles deur, nooit konsensus kan weer nie. Op die ou einde gaan die lojaliteit aan die logo, of die prys, bepaal watter van die twee in die dubbelgarage gaan staan.
Maar wat kos die twee waarmee ons gery het? Die Trailblazer verkoop teen N$575 500; die Fortuner teen N$537 500. Die diensplanne vir altwee is 5 jaar of 90 000 km en loop dus hier kop-aan-kop. Maar wat sal ‘n mens dan oorreed om die duurder Chev te koop? My persoonlike mening is dat die Toyota lankal die opvousitplekke heel agter, wat onder andere uitsig na agter erg belemmer, lankal moes vervang het met dié soort soos by die Chev wat heeltemal in die vloer wegsak as dit nie in gebruik is nie. Hier wen die Chev op voorkoms en ekstra pakplek wat by die Toyota verlore is.
Maar wat nou as daardie trans-Afrika reis aangepak gaan word?
Die leser sal maar met albei moet gaan ry en vergelyk!